چرا فرزندم خجالتی است

^{مجله کودک : خجالتی بودن کودکان ، از جمله درگیریهای ذهنی والدین است که ممکن است با نداشتن آگاهی از چگونگی رفع این مساله ، از نظر روحی و روانی ، کودک را مورد آزار قرار دهند که خود میتواند عواقب ناخوشایندی را در آینده ببار آورد. این مقاله به والدین عزیز کمک میکند تا بتوانند در برابر این مساله با آگاهی کامل روبرو و برخورد اصولی داشته باشند. ما را در این بخش همراهی نمایید.}

 

 

^{طبع و مزاج کودک}

^{یک سری از ویژگی های خلق و خویی در کودک به هنگام تولد به جهت محتوی ژنتیکی و اثرات دوران بارداری وجود دارد. گاه کودک از نظر خلق و خویی محتاط و دیرجوش میباشد.این گروه از کودکان که 15% از کودکان را شامل میشود نیاز به زمان دارند تا به تغییرات عادت کنند. کودکان خجالتی برای خوابیدن نیاز به محیط آرام دارند و با سر و صدا بی قرار میشوند. این گروه از کودکان به اسباب بازی های جدید توجه چندانی ندارند و با افراد جدید کم حرف اند. کودکان خجالتی در خوردن دارای عادات خاصی اند و فقط گروه خاصی از غذا ها را میخورند. دیرتر کنترل ادرار و مدفوع خود را به دست می آورند و در محیط های بازی کودکان با وجود علاقه مندی به بازی با سایر کودکان خود را از بازی با آنها منع میکنند. لباس های قدیمی و راحت را به لباس نو ترجیح میدهند . در برابر انتقاد از خودشان واکنش تندی نشان میدهند.} 

^{این خلق و خو در کودکان به هیچ وجه تعیین کننده ی ویژگی های شخصیتی آن کودک در آینده نیست زیرا عوامل محیطی همچون خانواده و دوستان در شکل گیری نهایی ویژگی های فرد بسیار تاثیر گذارند.}

^{خجالتی بودن والدین}

^{این ویژگی والدین هم به صورت ژنتیکی و هم یادگیری رفتار والدین توسط کودکان میتواند منجر به خجالتی شدن کودکان شود.}

^{خانواده ی بی احساس و خشک}

^{ابراز عشق و محبت بی قید و شرط توسط هر دو والدین مهم ترین اصل در شکل گیری درست حرمت نفس کودک میباشد. ساده ترین تعریف برای حرمت نفس باور به ارزشمند بودن خود، احساس مهم و خوب بودن و دوست داشتن اول خود و در مرحله ی بعد دیگران میباشد. به اعتقاد روانشناسان شکل گیری حرمت نفس در سنین یک تا سه سالگی رخ میدهد. در این سن کودک شروع به راه رفتن میکند و چندین اتفاق مهم در زندگی او رخ میدهد. کودک برای کشف دنیای پیرامون خود کنجکاو است و توانمندی دور شدن از مادر و تجربه ی آزادی را پیدا میکند. در این سن به درک نادانی، ناتوانی و نیازمندی خود میرسد و والدین خود را توانا در تمامی این مسائل میابد.کم کم برای انجام کارهای مستقل خود تمرین میکند. اگر در این دوران بحرانی به درستی عشق و علاقه و حمایت را از خانواده ی خود دریافت نکند، هسته ی ارزشمندی اش توسط والدین شکل نمیگید و کودک احساس بی ارزشی خواهد نمود. لذا بر خلاف تصور برخی والدین عشق بی شرط آنها به کودک نه تنها او را لوس و بی قید و بند بار نمی آورد بلکه چنان حرمت نفس و ارزشمندی ای برای کل دوران زندگی اش در وجود او خواهد ساخت که او دیگر نگران ارتباط برقرار کردن با دیگران نخواهد بود.}

^{در مقاله آینده سایر دلایل خجالتی شدن کودکان را برسی خواهیم کرد}

^{امیدواریم از مطالعه این مقاله لذت برده باشید. دوستانی که در این زمینه خجالتی بودن کودکان تجربه دارند در بخش نظرات بیان کنن تا به بقیه کاربران عزیز هم کمکی کرده باشند}

^{اعمال خشونت توسط والدین}

^{خشونت در خانواده تمامی روابط عاطفی را از بین میبرد. کودک احساس نا امنی میکند و این احساس موجب کور شدن تمامی استعداد ها و توانایی های کودک میشود. کودک حرمت نفس خود را از دست خواهد داد و نه تنها به دیگران بلکه به خود و حرمت خود شک میکند. این احساس موجب میشود کودک همواره ترس از انجام رفتار ناپخته و اشتباه و در نتیجه مورد انتقاد و سرزنش قرار گرفتن را در ذهنش داشته باشد و برای پیش گیری از این مسائل از دیگران دوری نماید.}

 ^{انتقاد های مکرر و کمال پرستی خانواده}

^{این نوع والدین مدام تمامی کار ها و رفتار کودک را زیر سوال میبرند و از او انتظار یک فرد ایده آل که در ذهن خودشان ساخته اند دارند. حرمت نفس کودکان این خانواده ها تخریب میشود و بعد از تمامی کار ها و رفتار های خود احساس سرخوردگی میکنند بنابراین برای جلوگیری از این ترس و احساس خود را از دیگران دور خواهند کرد و یک کودک خجالتی خواهند بود.}

 ^{مورد تمسخر قرار گرفتن در جمع} 

^{وقتی کودکی در جمع دوستان خود مورد تمسخر قرار بگیرد این سابقه ی منفی اجتماعی کافیست که دیگر تمایلی به شرکت در مجامع دوستانش نداشته باشد و از دیگران دوری کند.}

^{وجود مسائل ناپسند اجتماعی در خانواده}

^{گاه اعتیاد یا زندانی بودن پدر یا حتی طلاق پدر و مادر موجب سرخوردگی کودک میشود و این احساس به حرمت نفس کودک آسیب میزند. کودک از دیگران دوری میکند تا این ویژگی کمتر او را سرخورده کند.}

 ^{جابجایی محل سکونت و یا مدرسه ی کودک}

^{در سنین دبستان و راهنمایی هر کودکی روابط عمیقی با برخی از دوستان محل زندگی یا مدرسه ی خود دارد. خارج شدن از این محیط ها و دوستی ها کودک را آزار میدهد و در تکامل اجتماعی او در محیط های جدید اثرات منفی دارد.}